Tak często się zdarza, że trudno jest iść do sukcesu (czymkolwiek on jest dla Ciebie), spokoju finansowego i radości, gdy inni mają gorzej lub cierpią.

Rodzice, przyjaciele, partner_ka, społeczność, inny naród, zmarli, cierpiący obok.

Z powodu wyrzutów sumienia, troski, niepokoju o odrzucenie i zazdrość, z obawy przed utratą miłości albo z powodu chęci osiągnięcia sukcesu „tylko razem albo wcale”, można utknąć w niemocy na długo.

I jakże często się zdarza, że jest to poza świadomością. Tymczasem energetyczna dynamika działa. Więzi systemu rodzinnego, pole miłości rodziny i serce nie chcą zostawić/pozwolić na wykluczenie czy zapomnienie tych, do których miłości tęsknimy.

To jest ciężar. To uczucie odpowiedzialności i nieświadome upodabnianie się. Powielanie losu. I są tam często podskórne przekonania:

Gdy będę miał/miała więcej, utracę ich miłość.
Gdy osiągnę sukces, zbyt wiele nas poróżni.
Jak mogę się cieszyć pieniędzmi i relacją, gdy oni nie umieli.
Gdy osiągnę sukces, będę sam_a.

Jednak prawda jest taka, że solidaryzowanie się z nieszczęściem innych poprzez niesięganie po „swoje więcej” mnoży nieszczęście. Nikomu nie pomaga.

Niesięganie, bo inni mają źle to nie jest błąd rozumu! Tu nie ma winy po żadnej ze stron… To są głębokie i płynące z empatycznego serca uczucia, strategie i przekonania, które pozwalają nam zachować ważne więzi albo zespolić system rodziny albo pozostać w lekkich uczuciach ze strony innych osób. Intencja serca jest czysta, nie mniej skutek jest odwrotny od zamierzonego. Jesteśmy równie nieszczęśliwi jak ci, od których nie potrafimy energetycznie odejść.

Ale jest inna droga. Twoja droga. I ona nie wyklucza miłości. Jest wyzwaniem sięgnięcia po moc i mądrość. I Twoją wyjątkową w całym Wszechświecie oryginalność.

Kocham Cię i teraz pójdę swoją drogą. Życzę Ci szczęścia.
Kocham Cię i od teraz będę sobą.
Kocham Cię i sięgam po sukces.
Przyjmuję lęk na progu mojej nowej podróży.
Wzmacniam w sobie odwagę na swojej drodze.

I to jest uzdrowienie dziecięcego serca, które chciało pomóc, które chciało ratować i być blisko tych, którzy cierpią „mimo wszystko”. I bało się odejść. To takie ludzkie i uniwersalne.

Możesz osiągnąć sukces. Zasługujesz na szczęście. Zasługujesz na spokój.

A poniżej mój kot, Usul, kochany egoista, który zawsze chodzi swoimi drogami i szuka przyjemności tylko dla siebie. Dużo się od niego uczę.